O szkole
„Pro Patria” dla Szkoły Podstawowej w Dobromierzu
Na wniosek Ministra Jana Józefa Kasprzyka, Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Sztandar Szkoły Podstawowej im. Majora Henryka Dobrzańskiego ps. "Hubal" w Dobromierzu został odznaczony Medalem „Pro Patria”.
Uhonorowane medalem „Pro Patria” mogą być osoby i instytucje „za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej”.
15 marca odznaczenia dokonał osobiście Minister Jan Józef Kasprzyk, podczas I Forum Oświatowego "Murawy Dobromierskie”. To kolejne i najwyższe odznaczenie, jakie otrzymała Szkoła. Cieszymy się, że nasza wspólna, wieloletnia praca w kierunku szerzenia patriotyzmu i wychowywania kolejnych pokoleń w świadomości tożsamości narodowej została dostrzeżona przez Władze Rządowe. To dla nas ogromny zaszczyt, potwierdzenie właściwie wybranej drogi edukacyjno – wychowawczej, ale także zobowiązanie do dalszej pracy.
Dyrekcja
Sztandar Szkoły Podstawowej im. Majora Henryka Dobrzańskiego ps. "Hubal" w Dobromierzu,
za działalność w dziedzinie upamiętniania historii,
odznaczony
Odznaką Hubalczycy 1939 - 1940
O przeszłości Dobromierza
Ich matką morze jurajskie.
Wiek - 150 milionów lat.
Ciało z tlenu, wapnia, węgla i krzemu.
Piaszczyste łaty ze Skandynawii.
Dawna szata - puszcza bukowa.
Negliż w ubiegłym stuleciu.
Nowy strój - murawy kserotermiczne
Z sosną na łatach .
Z cekinami jałowca, róży i tarniny,
Trzmieliny, ligustru i świdwy
Na żywej sukni,
Strzyżonej co dwa lata,
Olśniewająco pięknej.
Tadeusz Tutak
U podnóża "Bukowej Góry", której piękno i osobliwości przyrodnicze wychwalał rodzimy poeta Tadeusz Tutak w swoich wierszach, rozciąga się Dobromierz. Miejscowość położona na trasie Przedbórz - Włoszczowa, w cieniu rozłożystości lip.
Nazwa wsi pochodzi prawdopodobnie od imienia Dobromir. Być może tenże Dobromir był założycielem tej osady.
Pierwsze zapiski o Dobromierzu odnaleziono w krakowskich księgach sądowych z 1385 r. Wskazuje to, że rodowód wsi sięga średniowiecza. Inna pisemna wzmianka o Dobromierzu pochodzi z 1412 r. z ksiąg sandomierskich. Dotyczy ona sporów sądowych, a także wymienia pierwszych znanych właścicieli wsi - Adama i Lutka herbu Derałt. W 1448 r. Dobromierz przeszedł w ręce Piotra podpisującego się z Dobromierza. W spisach poborowych istnieje wzmianka z 1540 r. o Dobromierzu Małym i Dużym, które były własnością Mikołaja Masłomęckiego. Nie wiadomo, kiedy wieś została scalona. Wiemy natomiast, że jako jedna jednostka osadnicza w XVIII w. przeszła w ręce rodziny Czaplickich herbu Lubicz, pochodzącej z Polesia. Po Czaplickich właścicielami wsi byli Sieniarscy, Szcześniewscy i Posmykowie.
W Dobromierzu od 1867 r. mieściła się siedziba gminy. W 1938 r. wieś liczyła 78 domów i należała do powiatu koneckiego.
Wart jest również wspomnienia nieistniejący już dwór w Dobromierzu. Usytuowany był na niewielkim płaskowyżu w pobliżu dwóch stawów, po obu stronach drogi w kierunku Przedborza. Od Włoszczowy prowadziła do niego droga lipowa. Dwór wybudowali właściciele wsi - Czapliccy. Frontem zwrócony był na wschód. Zbudowany z drewna modrzewiowego, otynkowany, przykryty łamanym dachem polskim, posiadał klasycystyczny portyk. Po wojnie mieściła się w dworze szkoła i salka katechetyczna. W 1992 r. spłonął w niewyjaśnionych okolicznościach.
Rys historyczny szkoły
Pierwsza szkoła na terenie gminy Dobromierz istniała już w 1915 r. Została założona w Rączkach i nosiła nazwę: Wiejska Szkoła Elementarna. W 1919 r. zaczęła istnieć jednoklasowa Szkoła Powszechna, mieszcząca się w dworku ówczesnego dziedzica Dobromierza Józefa Szcześniewskiego. W roku szkolnym 1921/22 Szkoła Powszechna liczyła już 2 klasy z czterema oddziałami. Uczęszczało do niej 186 uczniów, a funkcję kierownika sprawował Leon Kusiński (do 1940 r.). Nauczycielką była jego żona Zofia Kusińska (do 1939 r.). Z roku na rok zwiększała się liczba klas i oddziałów, tak że w roku szkolnym 1936/37 istniała w Dobromierzu 7 klasowa Publiczna Szkoła Powszechna z 10-cioma oddziałami, a uczyło się w niej 369 uczniów.
Ważnym wydarzeniem było wprowadzenie w roku szkolnym 1932/33 polskiego języka nauczania. W okresie wojny i okupacji nie zaniechano nauczania. Szkoła dalej prowadziła działalność ale zmniejszono liczbę klas i tym samym stała się szkołą 1 stopnia. Istniały 4 klasy. W roku szkolnym 1947/48 rozpoczęto budowę obecnego budynku szkolnego, w którym pierwsze zajęcia odbyły się 1 września 1952, aczkolwiek całkowite oddanie budynku do użytku odbyło się w roku szkolnym 1954/55. W 1957 roku utworzono tutaj szkołę przysposobienia Rolniczego, która istniała do 1972 roku.
Wielkim wydarzeniem dla szkoły i Dobromierza było odsłonięcie 5 maja 1974 r. pamiątkowej tablicy umieszczonej na frontonie budynku, poświęconej byłemu kierownikowi placówki Kazimierzowi Młynarczykowi. Został on aresztowany za prowadzenie tajnego nauczania i więziony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.
W 1994 roku szkołę rozbudowano, a dwa lata później oddano do użytku halę sportową, która powstała dzięki ogromnemu zaangażowaniu rodziców i Urzędu Gminy.
